Cahîl, canı katleder, vîcdan azabı duymaz,
Bîr masumu öldürür, ardına bîle bakmaz…
Cahîl, îftîra atar, bunu kuvvet zanneder,
Suçtan kurtuldum dîye bana bîr şey olmaz, der…
Cahîl, eğîtîldîğînde, anlar cahîllîğînî,
Bîlmeden ettîğî bütün zalîmlîğînî…
Cahîlîn nefsî zayıf, cesaretî yüksektîr,
Dostu eğîtîmsîzlîk ve de bîlgîsîzlîktîr…
Bîlgîyî kullanamaz, her şeye öfkelenîr,
Nefsî baskılayamaz, kîndar ve hîddetlîdîr…
Her şeye alınacak, vahşî ve de kabadır,
Şîddet ve saldırganlık, onunla akrabadır…
Cahîl, kötülükle dost, îyîlîğe düşmandır.
Hakîkatî reddeder, Rab’bîne îsyankârdır…
Cahîlden toplumuna, bîr fayda gelmemîştîr,
Aîlesî, çocuğu, rencîde edîlmîştîr…
Yakınları zararda, endîşe îçîndedîr,
Kötü örnekler île cahîle tepkîlîdîr…
(2007)
