Sağımda bîr mezarlık,
Solumda boş arazî,
Ön tarafımda camî,
Arkamda mahalle var…
Evîm tam orta yerde, kedîlerîm bîlînmez,
Bîr üst katımdakîler, yukarıdan görürler,
Ev sahîbîm memnundur, tek lâf dahî söylemez,
Şahsımla konuşmazlar, küskün de değîldîrler…
Sabah namazı vaktî, kedîlerîm toplanır,
Bu en uygun vakîttîr, ezan sesî yakındır,
Suyu değîştîrîrîm, mamaları katılır,
Zamanlama uygundur, tüm kedîler hazırdır…
Davranışlarımız mı, hâlîmîz mî değîşîr?
Vîcdansız mı olmuşuz, cümbüş mü arıyoruz?
Yoksa vîcdansızlık çok mu eğlendîrîyor cümbüş ehlînî?
Merhamet bazı kullara anlatılmıyor mu?
Yoksa îkî çeşît anlayış şeklîmîz mî var?
(2000)
