Ev sahîbîm demîştî, oraya gîrîp çıkma,
Kadın, kız aîle var, sakın odadan bakma…
Komşu ev kastedîlîr, bekârı hîç sevmezler,
Kefîlîm olmasaydı, selam dahî vermezler…
Çünkü şahsım bekârdır, yanlış anlaşılırmış,
Bunlar kî yerlîymîş, dedîkodu çıkarmış…
Yere bakan bîrîyîm, rüyam bîle rahmanî,
Onlar da îyî bîlîr, sosyal hayatım dînî…
Dînî bütün însana, neden akıllar ermez?
Her naneyî yîyenler, bekâra hîç güvenmez…
Manevîyat ve ahlak, bekâr da olamaz mı?
Bîr kötülük düşünse, îçînîzde yaşar mı?
(2007)
