Mehmet Tevfik Temiztürk Doymaz İnsanın Gözü Şiiri

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Evrensel düşünürüm,
Ebedi ahiret var,
Gafile üzülürüm,
Onun dünyası çok dar…

Tanımaz ahireti,
Geleceği sezemez,
Sevap biriktiremez,
Maddiyat götüremez…

Biriktirsen ne olur?
Menfaat ve menfaat…
İbadetlerin yoksa
Dünyandadır bu rahat…

Hak’ta geçerli değil!
Ahiret değil maddi,
İster beyefendi ol,
İstersen de efendi…

Dünya’n için menfaat,
Biriktirememişsin…
Saygınlığın olsa da
Daha fark etmemişsin…

Her şey maddiyat imiş,
Kabul etmem bu sözü,
Maneviyattan kaçar,
Doymaz insanın gözü…

(2000)

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir