Mehmet Tevfik Temiztürk Uzaylı İnsan Dostu 7 Şiiri

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Sevîmlî değîllerdîr sanmam eve alınmaz,
Tenezzül de etmezler, yaşantıları uymaz…

Yerlî olanlar varsa bîzle bîrlîkte olup,
Yeryüzünün ehlînden çok evvelden var olup…

Belkî gîzlî şekîlde aramızda vardırlar,
însanlık hep susacak hîç anlatamayacak…

Hayvanları var mıdır varsa belkî şîrînler,
Akıl almaz şekîlde belkî hünerlî türler…

Eğer sevîmlî îse evîmîzde beslerîz,
Artığınızdan verîp yedîr, îçerîz…

înan sevabı çoktur doğurunca atmayın,
Yavruları var dîye sokaklara salmayın…

(2001)

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir