Mevlana Celaleddin-i Rumi 13.yüzyılda yaşayan büyük bir islam alimiydi. 1207 ile 1273 yılları arasında yaşamıştır. Hayatı, kişiliği, eserleri, felsefesi, tasavvufu binlerce kişiye konu olmuş, binlerce kitap yazılmıştır. En önemli eseri olan mesnevi dünya’nın birçok yerinde okutulmuş ve en çok çevirisi yapılan eserlerden biri olmuştur. Aslında mesnevi uzun yazıların yazılmasına elverişli olan, divan şiirinde bir nazım türüdür. Yani Mevlana şiirleriyle’de şair yönüyle de pek dikkat çekmiştir. O ruhunu teslim ettiği zaman sevdiğine, yani Allah’ına kavuşacaktı. Mevlâna ölüm gününü yeniden doğuş günü olarak kabul ediyordu. İşte onu ölümsüzleştiren Mevlana hazretleri tarafından kaleme alınan ve yazılan öyle kolay değil sözleri..
Goft yeki Hace Senai bimord
Merk-i çünan Hace ne karist hord
ÖYLE KOLAY DEĞİL
Birisi dedi ki:Hoca Senai öldü.Böyle bir erin ölmesi,öyle kolay,öyle mühimsenmeyecek iş değil
Saman çöpü değildi ki uçtu diyelim.Su değil ki soğuktan donsun.
Tarak değil ki bir saç teli kırsın onu.Buğday tanesi değil ki toprak sıkıştırsın,gizlesin onu.
O şu topraktan yaratılan yurtta bir altın definesiydi ki iki cihanı da bir arpaya sayardı.
Topraktan yaratılan bedeni fırlattı,toprağa attı,akıldan ibaret ruhuysa aldı,göklere götürdü.
Yanıltacak söz mü söylüyoruz yoksa? Halkın bilmediği o ikinci canı sevgiliye bağışladı.
Saf şarap tortulanmıştı,safı küpün üstüne çıktı,tortudan arındı.
Azizim,bir Kürt,Maragalı,Reyli,Rum ülkesinden üç kişiyle buluşmuş yolculuğa çıkmıştı.Yolculuğu bitirdiler mi her biri kendi yurduna,kendi ülkesine gitti; atlas kumaşla kara çalı hiç aynı olur mu?
Sus,çünkü padişah,senin adını nokta kazır gibi söz söyleme defterinden kazımıştır.
