Sincap kararlılığında yaşamış, aşık olmuş, şiirler yazmış gelmiş geçmiş en önemli isimlerinden biri olan Türk şair Nazım Hikmet Ran, daha çok Nazım Hikmet olarak bilinmektedir. Nazım Hikmet hayatı boyunca bir çok güzel şiirler ve eserler yazmıştır. 15 Ocak 1902’de Selanikte doğan Nazım Hikmet, 3 Haziran 1963’te Moskovada sürgünde öldü.
Dünyaca ünlü şairimiz Nazım Hikmet’in şiirleri elliden fazla dile çevrilmiş ve eserleri birçok ödül almıştır. İşte Nazım Hikmet’in yazdığı Yaşamak Kasideleri isimli şiir sözleri..
Dağıldı bîrdenbîre
Alnına düşen saçlar.
Bîrdenbîre toprakta bîr şeyler kımıldadı.
Bîr şeyler konuşuyor
Karanlıkta ağaçlar.
Çıplak kolların üşüyecek
Uzaklarda
Görmedîğîmîz bîr yerde
Ay doğuyor demek.
O daha yapraklardan înîp
Senîn omzunu aydınlatarak
Gelmedî bîze kadar.
Rüzgâr çıkar ay doğarken.
Ağaçlar konuşuyor.
Kolların üşüyecek.
Yukardan
Karanlıkta kaybolan dallardan
Bir şey düştü ayağının dibine.
Sokuldun bana.
Çıplak etin tüylü bir yemiş kabuğu gibi elimin altında.
Ne bir yürek türküsü, ne “aklı selim “,
Ağaçların, kuşların, böceklerin önünde,
Karımın eti üstünde
Düşünüyor elim.
Bu gece elimin
Okuyup yazması yok.
Ne sevgisiz, ne sevgili…
Su başında bir parsın dili
Bir asma yaprağı
Bir kurt pençesi gibi o.
Kımıldamak, nefes almak, yemek, içmek.
Toprağın altında çatlıyan bir çekirdek
Gibi elim.
Ne bir yürek türküsü, ne “aklı selim”,
Ne sevgisiz, ne sevgili;
Karımın eti üstünde düşünen:
İlk insanın eli.
Toprakta suyu bulan bir kök gibi, o
Diyor ki bana :
“yemek, içmek, soğuk, sıcak, kavga, koku, renk,
Ölmek için yaşamak değil,
Yaşamak için ölmek…”
Ve şimdi ben
Yüzümde dolaşırken dişi kırmızı saçlar
Toprakta bir şeyler kımıldanır,
Bir şeyler konuşurken karanlıkta ağaçlar,
Ve uzaklarda
Görmediğimiz bir yerde ay doğarken,
Elim, karımın eti üstünde
Ağaçların, kuşların, böceklerin önünde,
Yaşamak denen şeyin,
Su başındaki parsın, çatlıyan çekirdeğin,
İlk insanın hakkını istiyorum…
Nazım hikmet
Yedi gün, 1937
