HZ. MUSA İLE KARUN (Dini Hikâye)
Zenginliği dillere destan olan Karun, Musa Peygamber’in amcasının oğlu idi. Tevrat’ı baştan sona ezbere bilmesine ve yakın akrabası olduğu için görünürde idare eder gibi görünmeye çalışmasına rağmen, içinden Hz. Musa’ya ve getirdiği dine inanmıyordu. Üstelik de devrin Firavununun sadık memurlarından Sâmiri’nin yaptığı gibi, ona karşı her fırsatta elinden gelen her türlü kötülüğü yapmaktan geri durmuyordu…
“Malınızın dörtte birini yoksul ve düşkünlere zekât olarak verin” diyen Tevrat âyeti inince servet ve parasının hesabını bilmeyen Karun “Bin altın ve bin gümüş karşılığında bir altınla bir gümüş verebilirim” diyerek bine karşılık ikiyüzelli vermeyi reddeden bir anlaşmaya kalkışmıştı Hz. Musa (a.s.) ile.
“Domuzdan bir kıl koparmak kârdır” zihniyetiyle hareket eden Musa Peygamber bu teklifi kabul edince, zekâta ayırdığı malları bir araya yığdığında adetâ büyük ve yüksek bir dağ tepesini andırdığını gören Karun, cimriliğinden kıyıp da zekâtını vermedi.
Halbuki söylendiğine göre Karun o derece zengindi ki, bir parmağın kalınlığını aşmayan hâzinelerinin anahtarlarını ancak altmış katır taşıyabilirdi. Bunca zenginliğine rağmen, kendi malının zekâtını vermediği gibi, Karun İsrailoğullarını da kışkırtıyordu. Diyordu ki: “Ey İsrail oğulları! Musa sizin bütün mal ve servetinizi elinizden almak istiyor. Sakın zekât vermeye kalkışmayınız.” İsrail-oğullan da, “Ey Karun, sen bizim büyüğümüzsün, dilediğini emret, yerine getirelim” diyerek Karun’a itaatte kusur etmeyeceklerini bildirdiler.
Yığım yığın mal ve servet içinde her istediğini yapabileceğine inanan mağrur Karun İsrailoğullarına, “Falan kötü kadını bana getirin de onunla anlaşarak Musa’ya iftira atalım” diye emreder, kötü kadını getirirler. Karun kadına, bin altın vererek “Musa benimle cinsi münasebette bulundu, şimdi ondan gebeyim, diyeceksin” diye tembih eder.
Günlerden bayramdır. Karun bütün halkı bayram yerine toplayarak Musa peygamberden kendilerine vaaz etmesini rica eder. Musa Peygamber güzel bir vaaz verir. Vaazı esnasında, ’’Hırsızlık edenin elini keseriz, namuslu birine (zina etti diye) iftirada bulunanı değnek vurarak cezalandırırız, evli bir kadınla zina eden erkeği de taşlarız” deyince Karun ayağa kalkarak, “Ey Musa! sen olsan da mı?” diye sorar. “Evet, ben olsam da” cevabını alınca tekrar doğrulayarak şöyle der:
“Ey Musa! İsrailoğulları senin falanca kadınla zina ettiğini, hatta kadının senden gebe bile kaldığını ileri sürüyorlar, buna ne dersin?”
Bu çirkin isnad karşısında utancından kızarıp bozaran Musa Peygamber; “Hemen o kadını çağırınız, bakalım bunun aslı var mı?” diyerek sert bir çıkış yapar. Hemen kadını getirirler ve bütün millet âdeta nefes almadan olayın nereye varacağını beklemeye koyulur. Musa Peygamber kadını karşısına alır ve ona: “Yerleri, gökleri, denizleri ve seni yaratan, Tevrat’ı indiren Allah’a doğru söyleyeceğinize yemin ediniz” der.
Kadıncağız böylesine büyük bir yemin üzerine “Ey Musa, bütün söylenenler düzme ve uydurmadır. Şöyle ki: Karun bana bin altın vererek size iftirada bulunmamı istedi. O zaman ben de razı olmuştum. Fakat şimdi vazgeçtim Çünkü Resûlüne iftirada bulunanlara vereceği azap yüzünden Allah’tan korkuyorum.”
Bu korkunç tertibi gözlerinden ırmak ırmak yaşlar akıtarak dinleyen Musa peygamber böylece olay aydınlığa
kavuşunca Allah’a secdeye kapandı ve şöyle buyurdu: “Ey Rabbiın, eğer ben senin gerçek Peygamberinsem, benden yardımını esirgeme.” Arkasından, yüce Allah (c.c.) Musa’ya şunu nakletti:
“Ey Musa, bütün yeryüzünü enirine amade kıldım, istediğini emret, yerine getirsin.”
Daha sonra Musa Peygamber, “Karun’u tutanlar, o-nunla birlikte kalsınlar, benimle birlikte olanlar da ayrılsınlar” diye rica etti. İki kişi dışında bütün İsrailoğulları Musa Peygamber’in etrafında halkalandı.
Bunun üzerine kendisine katılmayan iki kişi hakkında Musa Peygamber şu bedduayı etti: “Ey yer! Şu iki kişiyi tut ve toprağın içine göm.” Yer de emre uyarak o iki kişiyi dizlerine kadar toprağın içine gömdü. Hz. Musa (a.s.) ikinci emredişinde göbeklerine, üçüncü emredişinde de boyunlarına kadar gömdü. Onlar ise devamlı olarak bizi kurtar diye yalvarıp yakarıyorlardı. Fakat, şiddetli bir öfkeye kapılan Musa bunların sözlerine aldırış etmiyordu. Nihâyet Hz. Musa (a.s.) yere dördüncü defa emir verince toprak onları yutuverdi.
Bu sırada hadiseyi seyreden İsrailoğulları ise aralarında “Musa, Karun’un servet ve hâzinelerine konmak istiyor” diye fısıldaşıyorlardı. Bu fısıltıyı duyan Musa Peygamber tekrar Allah’a dua ederek Karun’un bütün servet ve hâzinelerinin batmasını istedi. Gerçekten de İsrailoğulların gözleri önünde servet ve hazîneleriyle birlikte Karun yere göçmüştür. Nitekim Yüce Allah (c.c.) Şöyle Buyuruyor
Biz bütün servet ve hâzineleriyle Birlikte Karun’u yere batırdık göçürdük.”
Bir rivâyete göre Karun gezintiye çıktığında altından eğerle eğerlenmiş beyaz bir katıra binerdi. Aynı şekilde kuşanmış dörtbin kişiyi de beraberinde muhafız olarak götürürdü.
Bir başka rivâyete göre ise Karun ve beraberinde götürdüğü muhafızları kırmızı ipeklerle süslenmiş atların üzerine binerek gezinirlerdi. Kafile seyrederken sağ yanlarında yüz yüz genç erkek hizmetçi, sol yanlarında da yüz yüz genç kadın hizmetçi yer alırdı, bunlar da ipek ve atlas elbiselerle donatılmışlardı.
İşte bu ihtişamı yüzünden büyüklük duygusuna kapıları Karun yakın akrabası olduğu halde Musa Peygamberi yalanlamış ve O’nun getirdiği Allah’ın emirlerine sırt çevirmişti. O yüzden de yüce Allah (c.c.), serveti ve hâzineleriyle birlikte Karun’u yerin dibine göçürmüştü.
Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki:
Helâl kazancından bir denk hurma sadaka yeren kimsenin Allah (c.c.) malının bereketini arttırır. (Öbür dünyada da terazinin sevap kefesini ağır çektirir.)
Bu hadisin dayanak noktası şu âyettir:
Allah (c.c.) faiz yolu ile elde edilen kazancın bereketini giderir. Zekât ve sadakası verilen malın da bu dünyada bereketini arttırır, öbür dünyada da kat kat müAllah’ım, ben senden sen de benden hoşnutsun, diye ard arda üç defa tekrar eder
