Peygamberimiz (s.a.v) diyor ki:
Bir gün Cebrail (a.s.) bana gelerek,Muhammed!..” dedi. “Allah meçhuller diyarı Kaf dağının ardından Öyle bir deniz yaratmıştır ki, o denizin derin sularında yüzen bir balık sana salâvat getirir. Bu balığı avlayan kimsenin elleri kurur ve balık da avlayanın elinde taş kesilir (avlayanına fayda vermeyecek hala gelir)
Buradaki hadis sık sık Peygamberimize (s.a.v.) salâvat getiren ve günde beş vakit namazını camide cemaat ile kılan kimsenin kıyamet günü Zebanilerin ellerinden ve yakıcı Cehennem azabından kurtulacağına işarettir.
Yukarıda adı geçen âyet indiğinde Hz. Ömer (r.a) yaşın yaşın ağlamaya başlayınca Sevgili Peygamberine (s.a.v.) kendisine; “Neden ağlıyorsun, ey Ömer?” diye sordu. O da; “Ey Yüce Allah’ın Resûlü. Bugün dinimizin
en mükemmel şekline erişmiş olduğunu görmüş bulunmakla sevinçliyiz. Fakat bu yükselişin bir de inişi vardır.
Çünkü her şey zirve noktasına eriştikten sonra gerisin geri gelmeye başlar. İşle o yüzden ağlıyorum” diye cevap verdi. Peygamberimiz de (s.a.v.); “Doğru söyledin, Ey Ömer dedi.
