Allah Resulü de “Dua ibadetin ta kendisidir.” (Tirmizî, Daavât 1) buyurmaktadır.
İnsanın esas vazifesi imandan sonra dua etmektir, dua ise ubudiyetin, Allah’a kulluğun esasıdır. Dua, kulun yaratıcısıyla sürekli irtibatta olma halidir. İnsanın kulluğunu ifade etmesi, ihtiyacını O’na arz etmesidir. Duaya herkesin ihtiyacı var. Bu ihtiyaç bazen yemek gibi, bazen su gibi bazen de hava gibidir.
Onun için dua, her zaman, günah olmamak kaydıyla her iş için, her ihtiyaç için yapılabilir.
Okunuşu: “Allahümme ati nefsi takvaha ve zekkiha ente hayru men zekkaha ente veliyyüha ve mevlaha.”
Anlamı: “Allah’im! Nefsime takvasini ver ve nefsimi (hertürlü kötü seylerden) temizlemen temizleyenlerin en hayirlisisin. Sen nefsimin dostu ve mevlasisin.” (Müslim,Dua,73)
