Kadınlar ev işlerini görmekle mükelleftirler. Onlar tarla, bahçe gibi harici işlerde çalışmak zorunda değildirler ve bunları yapmaya zorlanamazlar. Eğer kendi istekleriyle kocalarına yardımcı olursa manen büyük mükafatlara nail olurlar. Ailede eğer sevgi ve saygı var ise kadın kendiliğinden kocasına yardım eder ki, bu muhakkaktır.
Bir hadis rivayetinde şöyle buyurulmuştur:
“Evlatlarınıza yüzmeyi ve (ok vb.)atıcılığı öğretin. Mümin bir bayan için evinde dokuma işini yapması/yün eğirmesi ne güzel bir eğlencedir.” (Kenzu’l-Ummal, h. No. 45343).
Diğer bir rivayette şu ifadelere yer verilmiştir: (Bayanlara hitaben);
“Sizden birinizin kendi evinde yapacağı bir iş, mücahitlerin yaptığı cihat sevabını kazandırır inşaellahu tealâ.” (Kenzu’l-Ummal, h. No. 45146).
“Zeyd, karısına, yemek pişir diye cebre gücü yetmez” (Hulâsatü’l-Ecvibe 1/50)
Bu fetva, kadına İslam dininin tanıdığı geniş hürriyeti ve aile içindeki mevkiini göstermektedir. İslamiyet ona köle olarak bakan cahiliyet zihniyetine set çekmiş ve aile ocağında bir hizmetçi olarak değil, evin hanımı olarak görmüş, yapmak istemediği işler için, erkeğin onu cebre ve zorla işi gördürmeye gücünün yetmeyeceğini haber vermiş, yaptığı her hizmetin karşılığında ecir vaadetmiş ve sevap kazanacağını müjdelemiştir.
KADINLARIN BEKLEDİKLERİ:
-Eşim anlayışlı, fedakâr, hoşgörülü olmalı.
-Kadınların yaratılış itibariyle erkeklerden farklı olduklarını kabul etmeli.
-Kadının aile içerisindeki önemini kabul etmeli, bunu bana hissettirmeli.
-İşini çok sık eve getirmemeli.
-Geç vakitlere kadar dışarıda kalmayı alışkanlık haline getirmemeli.
-Aile içerisinde alınan kararlarda bana da danışmalı.
-Aile huzurunu kaçıracak kadar kıskanç olmamalı.
-Aile içerisindeki sorunlarını, üçüncü kişilere aktarmamalı,
-Bütün sorunlarını benimle paylaşmaya ihtiyaç duymalı.
-Onun için yaptığım şeyleri görüp, takdir etmeli.
