“Allâh’ım, beni bir an nefsime bırakma ve bana verdiğin iyi şeyleri, benden geri alma.”
İZAHI
Allah, insanları hayır ve şer birtakım kuvvetlerle halk buyurmuş ve onu diğer mahlûkâtı arasında akıl ile mümtaz kılmıştır. Şer kuvvetlerden biri de nefs-i emmâredir. Hadîs-i şerîfdeki nefisden murat budur. Fenâlık emreden kuvvettir ki, bu hevâ vü heves ve huzûzât-ı nefsâniyye ile ifâde ve özetlenebüir.
Resûl-i Ekrem Efendimiz, bir ân göz açıp yumun caya kadar dahî nefsin hevâ ve hevesine bırakmamasını ve ihsân ettiği iyi ve menfaati! şeyleri kendisinden nez‘ etmemesini niyâz ediyor. Ve böylece duâ eylemelerini ümmetine tavsiye buyurmuş oluyor.
