“Sizin biriniz, kardeşine ödünç para verir de ödünç alan kimse, ona bir şey hediye ederse kabûl etmesin ve bir hayvanı, ariyet vermek isterse ona binmesin, ancak daha evvel aralarında hediyeleşmek ve ariyet vermek câri ise bu müstesnâ.”
IZÂHI
Bu hadîs-i şerîfde, karz-ı hasen’in, yâni ivazsız ödünç vermenin mahiyyet ve hükmü beyan buyurulmuştur. Bu kabü ödünç vermeler mutlaka ivazsız olacaktır, ivazlı olursa İnsanî ve karz-ı hasen olmaktan çıkar.
Borçludan hediye almak veya ariyet verdiği hayvana binmek bir nevî ivazdır.
Resûl-i Ekrem, hediyyenin alınmamasını, verilen hayvana binü-memesini tavsiye buyuruyor, gayr-i müslime verilen ödünç para da aynı hükümdedir.
Akit zamanında böyle bir ivaz şart edilirse RÎBA olacağından haram olur. Şu kadar var ki, şart kümması halinde, ödünç verme muâmelesinden • evvel bunlar arasında dostluk olup bu gibi teber-ruatta bulunuluyorsa, ödünç vermenin ivazsız olmasına müessir olmaz.
