Bazı bitkiler iyi bakıldığında sonsuza kadar yaşayabiliyor. Bitkiler, ağırlıklı olarak fotosentetik ökaryot canlılardır. Tarihsel olarak bitkiler alemi, algler ve mantarlar da dahil olmak üzere hayvan olmayan tüm canlıları kapsarken, günümüzde mevcut tüm tanımlamalar prokaryotları, mantarları ve bazı algleri hariç tutar. Tanımlamalardan birine göre: Çiçekli bitkiler, kozalaklı bitkiler ve diğer açık tohumlular, eğrelti otları ve benzerleri, boynuz otları, ciğer otları, kara yosunları ve yeşil algler hep birlikte Viridiplantae (Latince “yeşil bitkiler”) adı verilen kladı oluştururlar. Buna kırmızı ve esmer algler dahil değildir.
Bitkiler Neden Donarak Ölmez
Bitkileri soğuktan koruyan mekanizmalardan biri, kış yaklaştıkça hücre zarlarının bileşiminin değişmesidir. Havalar soğumaya başlayınca bitkilerin hücre zarındaki kısa, doymamış yağ asitlerinin miktarı artmaya başlar. Bu durum hücre zarının daha katı bir hâl almasını engeller.
İkinci olarak, kış yaklaştıkça bitkiler hücre sıvısında çözünen madde miktarını artırır hatta donmayı engelleyici çeşitli proteinler üretir. Bu durumu arabalarda antifriz kullanılmasına ya da yolların buz tutmasını engellemek için tuz kullanılmasına benzetebiliriz. Bir sıvının donma sıcaklığı, genel olarak, içinde çözünen madde miktarı arttıkça düşer. Araba antifrizleri, donması istenmeyen sıvıların içinde çözünen madde miktarını artırarak donma noktasını düşürür. Buzun üzerine atılan tuzlar da buzun içine karışarak buzun daha düşük sıcaklılarda erimesini sağlar. Benzer biçimde hücre sıvılarının içinde çözünen madde miktarının artması da donma noktasının düşmesine neden olur. Böylece bitkiler soğuğa karşı daha dirençli hâle gelir.
