IX. ve X. yüzyıllarda parlayan İskandinav halklarıdır. Vikingler, sekizinci ve onikinci yüzyıllar arasında dünyanın en çok korkulan savaşçılarındandır. Denizcilerin kıyılardan çok uzaklaşamadıkları zamanlarda Vikingler küçük kadırgalarıyla Atlantik açıklarında serbestçe dolaşıyorlardı. Geçimlerini ticaret ve denizcilikle sağladıkları için gemi yapımında çok ileri seviyedeydiler. Viking ticaret rotaları, onları Avrupa ve ötesine kadar yönlendirmişti. Vikinglerin büyük bir kısmı batıya doğru ilerlerken, Bizans’ın batısını koruyan Vareg Vikingleri de doğuya doğru ilerlemişlerdir. 8. ile 11. yüzyıllar arasında Avrupa’da yaşanan bu döneme, tarihte Viking Devri denir. Vikingler doğuda Bağdat ve İstanbul’a kadar; batıda Grönland ve Kanada’ya kadar ilerlemişlerdi.
Danimarkalı ve Norveç’li olan Normanlar («kuzey adamları») batıya doğru denizleri fethe giriştiler. Usta gemici ve korkunç savaşçı olan bu insanlar İzlanda’yı, Grönland’ı ve Kanada kıyılarını ele geçirerek sömürgeleştirdiler. Pruvası ejderha başı biçiminde olan, yelkenle ve kürekle yol alan, dibi hemen hemen düz, uzun teknelerin üstünde Büyük Britanya’ya çıktılar, zengin manastırları yağmalayarak, ağır fidyeler alarak her yere korku ve dehşet saldılar. Aynı hızlı akın tekniği anakarada da uygulandı.
Vikingler, yerli halkla kaynaşarak İzlanda ve Grönland’da koloniler kurdular; denizden Kuzey Amerika’ya yol aldılar. Vikinglerin izlerine Kuzey Amerika Maine’de ve Kanada Newfoundland’da bile rastlanır. Ancak j bu koloniler Grönland’daki kabilelerle birlikte daha sonra ortadan kalktılar. Diğer Vikingler, Çin’e ve ticaret yaparak Akdeniz’e kadar ilerlediler.
