Şarkı Söylemenin Dini Hükmü Nedir

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Şiir ve şarkı yazıp söylemek, konuşmak gibidir. Yani sözün iyisi ve kötüsü olduğu gibi, şair ve şarkının da iyisi ve kötüsü vardır. Resûlüllah (sav) şöyle buyurmaktadır: “O şiir bir sözdür; güzeli güzel, çirkini çirkindir” (13).

Resûlüllah’m Haşan ve Abdullah bin Revaha gibi şairleri vardı. Resûlüllah bu şairlerini camide dinlerdi. Yine meşhur şairlerden Ka’b kendisi kadar şöhreti olan kasidesi “banet Suadu”yu Resûlüllah huzurunda okumuştu. Resûlüllah da seslerini çıkarmadan dinlemişlerdi. Söz konusu şiirde bir çok teşbih ve istiare bulunduğu, hatta şiirde sözünü ettiği sevgilisinin ağzındaki tükürüğü şaraba benzettiği halde Resûlüllah onu okumaktan alıkoymadı. Rüya, Bahr isimli kitabında şöyle diyor: “Kasidede adı geçen Suad, Ka’b’ın zevcesi ve amcası kızıydı. Peygambere kötü anlatıldığmdan Suad Resûlüllah’dan korkup kaçmış, böylece de Ka’b Su-ad’da uzun zaman ayn kalmıştı; şiirin yazılış sebebi de bu ayrılıktır.

Ashab-ı Kirşim ile büyük İslâm âlimlerinden şiir ve kaside yazmamış (söylememiş) olanı hemen hemen yok gibidir.

Binaenaleyh şiir ve şarkı söyleyip yazmakta herhangi bir sakınca yoktur, yeter ki İslâm’ın getirdiği ölçüler dahilinde olsun. Bu daireyi aşan ve hesaba katmayan her türlü tasarruf haramdır. Meselâ İslâm dini içkiyi, zulmü ve iffetsizliği yasaklamıştır. Dolayısıyla bu gibi şeyleri öven ve insanlara menhiyatı tavsiye eden şiir ve şarkılar dinen haramdır. Yine aynı şekilde muayyen bir kadını vasfeden bir zalimi öven şiir ve şarkılar da yasaklanmıştır.

(13) Darekutni, Hakîm ve Beyhâki

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir