Yapılan meshde parmakların açık bulunması, meshin el parmaklarıyla yapılması ve meshin ayak parmaklarının ucundan yukarıya doğru yapılması sünnete uygun bir meshtir. Mestin üzerine su dökmek, sünger gibi bir şeyle ıslatmak, mestin üstünden enine doğru mesh etmekle de mesh yapılmış olur. Ancak bu sünnete uygun değildir.
Mest üzerine meshin cevazı sünnetle sabittir. Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: Mukîm, mestleri üzerine bir gün bir gece; yolcu ise üç gün üç gece mesheder” Şafiîlere göre, mestlerin üzerine bir parmak bile olsa mesh yeterlidir. Hanbelîler mestlerin üstünün yarıdan fazlasına, Malikîler ise, mestlerin üstünün tamamına meshi gerekli görürler.
Mestlerin altına mesh edilmez. Yapılan mesihte parmakların açıkça bulunması, meshin ayak parmaklarının ucundan yukarıya doğru yapılması sünnete uygun bir meshdir. Ancak sünnete uygun düşmemekle birlikte, mestin üzerine su dökmek, mesti sünger gibi bir şeyle ıslatmak, mestin üzerine enine olarak mesh etmek veya meshe mestin koncundan başlamak da yeterli olur.
Meshin iki mühim sünneti vardır:
1 – Elle yapılan meshin, en az üç parmak miktarı olması. Meshin yeri mestin üzeri ve her ayağın ön tarafıdır. Bu kısımdan en az üç parmaklık kısmın meshi yeterlidir.
2 – Meshin, elin en az üç parmağıyla yapılması. Bir parmakla üç defa mesih yapmak caiz olmaz. Ancak her mesihte ele ayrı su dökülür ve mestin de ayrı yerleri ıslatılırsa, o zaman tek parmakla da mesih yapılabilir. Bu iki husus mesihte sünnettir. Yoksa mestin üzerine su dökmek veya sünger gibi bir şeyle mesti ıslatmak suretiyle de mesh yapılabilir. Ne var ki sünnet terkedilmiş, mekruh işlenmiş olur. Bu iki husustan ayrı olarak mesihte şu hususlar da sünnettir:
* Mesh yaparken elin parmaklarının açık olması.
* Meshin el parmaklarıyla yapılması.
* Meshin ayak parmaklarının ucundan başlayıp yukarı doğru yapılması.
