Hz. Ali (ra) peygamber değildir; Peygamberimiz Hz. Muhammed (asm)’in ashabı, damadı ve dördüncü halifedir. Hz. Ali’nin harika bir ilme sahip olduğu, eşsiz bir şecaate, fevkalade bir takvaya, şah-ı velayet unvanını alacak kadar büyük bir velayete sahip olduğu tarihi bir gerçektir. Peygamber Efendimizin, İslâma dâvet ettiği ikinci insan, yine en yakınlarından biri olan Hazret-i Ali idi.
Çocukluğunda puta tapmadığı için, ismi zikredildiğinde “Kerremallahü Vecheh” (Allah onun yüzünü aziz kıldı) duasıyla anılır. Ashâb-ı Kirâm arasında Kur’ân, hadis ve bilhassa fıkıh alanındaki bilgileriyle kendisine müracaat edilen bir otorite olmuştur. Rivayet ettiği hadislerin toplamı 586’dır.
Tövbeden daha büyük şefaatçi yoktur. Hz. Ali (r.a)
Günah işlememek, tövbe etmekten daha iyidir. Hz.Ali (R.A.)
Allah-u Zülcelal’ e en sevimli gelen ses: “Ya Rabbi!” diyerek günahlarından tövbe etmek için seslenen kulun sesidir. Hz.Ali (R.A.)
Hz. Ali, mescidde duasını işittiği adama, “Ey adam! Dilinin yaptığı tevbe, yalancıların yaptığı tevbedir. Senin tevben bile, ayrıca bir tevbeye muhtaç!” dedi ve şu altı şey ile tevbe edebileceğini söyledi…
Bir bedevi Peygamber Efendimizin mescidine girdi. Ve; “Allah’ım! Ben Senden affımı istiyor, Sana tevbe edip sığınıyorum” Dedi. Tekbir aldı. Namazını bitirince, duasını işitmiş olan Hz. Ali ona hitaben; “Ey adam! Dilinin yaptığı tevbe, yalancıların yaptığı tevbedir. Senin tevben bile, ayrıca bir tevbeye muhtaç!” dedi. Bunun üzerine o bedevi; “Ey müminlerin emiri! Peki tevbe nedir, nasıl yapılır?” diye sordu. Hz. Ali efendimiz ise, “Şu altı şey ile: Geçmiş günahlara pişman olmak, yapılmayan farzları kaza etmek, haksız yere alınan şeyleri iade etmek, nefsi Allah’a isyan hususunda terbiye ettiğin gibi, itaatta da eritmek, nefse günah lezzetlerini tattırdığın gibi, itaatın acılarını da tattırmak, her gülüşe bedel olarak ağlamaktır” buyurdular.
