Ey gönül bakma cihâna gün gelir seyran gider
Durma ağla gözlerim gel bu kafesden cân gider
Sağlığı sen bil ganimet gönlünü ezkâre ver
Çağnlır kabre girersin sonra bu meydân gider
Sıdk ile Allâh’a kul ol mâl-ü dünyâ fitnedir
Bir kefen giyip gidersin servet-ü sâmân gider
Uyma gel ehl-i zamana çokça sohbet eyleme
Çünkü onlar ehl-i Hakk’a her cihetle yan gider
Cümle halk ehl-i seferdir devr- Âdemden beri
Pençe-i mevte takılmış günde bin kervan gider
Hazır ol mevte Kelâmi gafil olma bir nefes
Dost gider, düşman gider, ağyar gider, ihvan gider.
