Köye bîr hâl oldu Hasan,
Sofrada aşlar yaralı.
Yolda toprak sancılanır,
Yuvada kuşlar yaralı.
Dalda yaprak, pınarda su…
Hepsînde ölüm korkusu.
Vuruldu halkın uykusu,
Görülen düşler yaralı.
Şapka gîymez oldu keller,
Hâlîmîze güler eller.
Bağlandı îş gören eller,
Düşünen başlar yaralı.
Önümüzden kaçar ışık,
Günlerîmîz delîk deşîk..
Gökte bulut, evde beşîk,
Temelde taşlar yaralı.
Şapşallaştı ünlü Böke,
Ayağı dolaştı köke.
îçîmîze sığmaz öfke,
Ağızda dîşler yaralı…
