HİKMET-109
Tarikatga şeriatsız kirgenlerni
Şeytân kelip imanını alur ermiş
Uşbu yolnı pirsiz davâ kılğanlarnı
Sersân bolup ara yolda kalur ermiş
Tarikatga siyasetliğ mürşid kerek
Ol mürşidge itikâdlığ mürid kerek
Hizmet kılıp pir rızâsın tapmak kerek
Mundağ âşık Hakdın uluş alar ermiş
Pir rızası Hak rızâsı bolur dostlar
Hak Teâlâ rahmetidin alar dostlar
Riyâzetde sır sözidin bilür dostlar
Andağ kullar Hakka yavuk bolur ermiş
Uşbu yolğa ey birâder pirsiz kirme
Hak yâdıdın lahza gafil bolup yürme
Mâsivâğa âkil erseng köngül berme
Şeytân-lain öz yolığa salar ermiş
Eyâ dostlar hiç bilmedim men yolumnı
Saâdetka bağlamadım men belimni
Mâsivâdın hiç yığmadım men tilimni
Nâdânlıgım meni resvâ kılur ermiş
Şeriatnı tarikatnı biley deseng
Tarikatnı hakikatge ulay deseng
Bu dünyadın dürr ü gevher alay deseng
Cândın keçken hâsları alar ermiş
Aşık kullar keçe kündüz hergiz tınmaz
Bir sâati Hak yâdıdın gafil bolmaz
Andağ kulnı Sübhân İgem zâyi koymaz
Duâ kılsa icâbetliğ bolur ermiş
Vâ deriğâ keçti ömrüm gaflet birle
Sen keçürgil günâhlarım rahmet birle
Kul Hâce Ahmed senge yandı hasret birle
Öz özige özi yanıp küyer ermiş
