Bilindiği gibi Aziz Mahmud Hüdâyî, “mutasavvıf, âlim, şair ve Celvetiye tarikatının kurucusu”dur. Asıl adı Mahmûd’dur. Aslen, Cüneyd-i Bağdâdî Hazretlerinin neslinden olup seyyiddir. 1541 yılında Koçhisar’da doğdu. Bursa’da Muhammed Üftâde’den feyz aldı. 1598 de Üsküdar’da câmi ve dergâh yaptırdı. 1628’de vefât etti. İrşad ve mânevî terbiyesini şiirleriyle de devam ettiren Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri, bu sahada da gönülleri tenvîr eden pek tesirli eserler vermiştir. Bugün dahî büyük bir gönül hazzı içinde söylenmekte olan pek çok bestelenmiş şiiri vardır. Bu nedenle Aziz Mahmud Hüdayi en güzel şiirlerini derleyerek anıyoruz. İşte Aziz Mahmud Hüdayi’nin şiirlerin‘den “Dîvân-ı İlâhîyât 41” sözleri…
Kapından gayra muhtâc olmayalım
Sen yaratdın yine sen kerem eyle
Hân-ı vasla doyur aç olmayalım
Sen yaratdın yine sen kerem eyle
Gülşende bülbülü zâr eden sensin
Düşmeni dost edip yâr eden sensin
Âlemleri yokdan var eden sensin
Sen yaratdın Mevlâ sen kerem eyle
Cânıma cânânı kimden umayın
Derdime dermânı kimden umayın
Lutf ile ihsânı kimden umayın
Sen yaratdın yine sen kerem eyle
Sensiz bir kişinin işi bitmedi
Kimse buyruksuz gelip gitmedi
Halk edicek kimse yardım etmedi
Sen yaratdın yine sen kerem eyle
Bilmeyenler gayrın nef’i var sandı
Bilicek gayra bakmakdan usandı
Sen esirge Hüdâyî-i derd-mendi
Sen yaratdın yine sen kerem eyle
