Bilindiği gibi Aziz Mahmud Hüdâyî, “mutasavvıf, âlim, şair ve Celvetiye tarikatının kurucusu”dur. Asıl adı Mahmûd’dur. Aslen, Cüneyd-i Bağdâdî Hazretlerinin neslinden olup seyyiddir. 1541 yılında Koçhisar’da doğdu. Bursa’da Muhammed Üftâde’den feyz aldı. 1598 de Üsküdar’da câmi ve dergâh yaptırdı. 1628’de vefât etti. İrşad ve mânevî terbiyesini şiirleriyle de devam ettiren Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri, bu sahada da gönülleri tenvîr eden pek tesirli eserler vermiştir. Bugün dahî büyük bir gönül hazzı içinde söylenmekte olan pek çok bestelenmiş şiiri vardır. Bu nedenle Aziz Mahmud Hüdayi en güzel şiirlerini derleyerek anıyoruz. İşte Aziz Mahmud Hüdayi’nin şiirlerin‘den “Dîvân-ı İlâhîyât 79” sözleri…
Bir aşk-ı pâk ihsân ede
Ol Kâdir ü Hayy ü Vedûd
Hubb-ı sivâ dilden gide
Cânım ede Hakk’ı şühûd
Mevlâ tecellî eyleye
Diller tesellî eyleye
İhsân-ı küllî eyleye
Zâhir ola envâr-ı cûd
Gel enfüs ü âfâka bak
Hakk’ı bulan ‘uşşâka bak
Bir ‘âlem-i ıtlâka bak
Gitsin izâfât u kuyûd
Âriflere irfân gerek
Âşıklara cânân gerek
Sâdıklara burhân gerek
Verne zid-da’vâhâ çi sûd
Koyup Hüdâyî cân ü ten
Vahdet diyârına giden
Fânî vücûdu terk eden
Bulmaz mı Hakkânî vücûd
