Hasret Kaldım Hep Karardım

Gönlüm nûru, feyz kaynağım, oldu bizden İrak,
zulmet-i hicranda kaldı rûhum pür iftirâk.
Göz yumup dâr-ı fenadan baş açık,
çıplak endâm, can atıp dâr-ı bekaya eyledi azm-i hirâm.

Etdi ol sabi, gene gibi, zîr-i zeminde durak,
söylerim alevlenince canda nâr-ı iştiyak.
Hasret kaldım, hep karardım,
oldum nûrumdan cüdâ, feyz kaynağım,
el-vedâ’, âh el-vedâ’, âh el-vedâ’.

Uğrayıp bâd-i hazân, gitdi bizden
ol bî-bedel, sohbetine mahrûm kaldım, götürdü bir soğuk yel.

Uçdu çün ol rûh-ı ma9sûm, bizlere verdi melel,
kapdı nâ-geh ol kuzuyu sürüden gürk-i ecel.
Gam çölünde vâlüh-ü hayrân kaldım pür kesel,
dâr-ı ukbâda haşr ede onu bizle Lem-yezel.

Nûr haznesi, mahmel-i tâbûta olunca sürür,
menzil-i aslına azm etdi o rûh-ı pür-nûr.
Kaldı dil, râh-i felâket içinde bi-kes-ü zâr,
âteş-i hasret yakıp etdi vücûdüm hâk-i sâr.

Netdiğim, ne söylediğim bilmezem mecnûn gibi,
gözlerim yaşı akar, selle olur bî-ihtiyâr.
Zilhicce başlamışdı, giydi kefen ihrâmını,
dedi lebbeyk, işitince ecelin peygâmmı.

Bakmadı dünyâ-yı denîye, fehm etdi encâmmı,
say edip, kurb-i hudâda eyledi bayrâmını.
Dilerim Safâ üzre bula Hakkın in9âmmı,
canını kurban edip, nûş etdi mevtin camını.

Hâfız-ı Kur’ân olmuşdu oniki yaşındayken,
şâfi î Zinnûreyn Osmân, yoldaşı gılmân ola,
Hem de o yaşda kavuşdu bir Velî nazarına
bağ’i Cennet de makâmı ravda-i Rıdvân ola.

Sohbeti olmadıkça, dünyâ bana zindan ola,
kabri İçre munisi imân ola, Kur*an ola.
kabr-İ pâkin cuma varıp ziyaret edelim
taşına yiiz siirüp, kana’at edelim.

Önceki İçerikBilmem Nideyim Aşkın Elinden Sözleri
Sonraki İçerikAhrariyye Anlamı Nedir

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here