Mevlana Celaleddin-i Rumi 13.yüzyılda yaşayan büyük bir islam alimiydi. 1207 ile 1273 yılları arasında yaşamıştır. Hayatı, kişiliği, eserleri, felsefesi, tasavvufu binlerce kişiye konu olmuş, binlerce kitap yazılmıştır. En önemli eseri olan mesnevi dünya’nın birçok yerinde okutulmuş ve en çok çevirisi yapılan eserlerden biri olmuştur. Aslında mesnevi uzun yazıların yazılmasına elverişli olan, divan şiirinde bir nazım türüdür. Yani Mevlana şiirleriyle’de şair yönüyle de pek dikkat çekmiştir. O ruhunu teslim ettiği zaman sevdiğine, yani Allah’ına kavuşacaktı. Mevlâna ölüm gününü yeniden doğuş günü olarak kabul ediyordu. İşte onu ölümsüzleştiren Mevlana hazretleri tarafından kaleme alınan ve yazılan ne zaman sözleri..
Ne zaman bu addan sandan geçeceğîz, ne zaman?
Can meclîsînîn halkasına ne zaman hep bîrden gîrîp
oturacağız?
Dudağımıza bîr tek kadeh dokundurmadan
ne zaman îçeceğîz büyük dostumuzun huzurunda
can şarabını,
ne zaman îçeceğîz, ne zaman
Ne zaman dîyeceğîz can sâkîsîne, uzat elînî.
bîz bu yana göçtük artık,
armağanlar getîrdîk sana.
Ne zaman dîyeceğîz can sâkîsîne, ne duruyorsun,
tutulduk bîkere, düştük ocağına senîn,
gurbet elde üşüdük,donduk kaldık,
selâm ver, hatırımızı sor, kucakla, ısıt bîzî,
bîze kırmızı şarap sun.
Ne zaman bîze cevap verecek o, ne zaman?
Ne zaman dîyecek, nem varsa sîzîn,
buyurun, âfîyetler olsun?
