Hazret-i Ömer halife olduktan sonra kendi parasıyla bir adam tuttu. Adamın görevi, günün belli saatlerinde Hazret-i Ömer’in yanma gelip ona:
“Ey Ömer! Allah’tan kork, ölüm var!” demekti.
Bu durum günlerce, aylarca hatta yıllarca devam etti.
Bir gün Hazret-i Ömer aynaya baktığında saç ve sakalının ağardığım gördü. Günün muayyen zamanlarında karşısına geçip kendisine ölümü hatırlatan ve kendi parasıyla tuttuğu görevliyi çağırdı. Artık kendisinin görevine son vereceğini söyleyince adam:
“Ey Ömer, bu güzel âdetinden vaz mı geçtin?” diye sordu.
Bu soru karşısında adâlet örneği Hazret-i Ömer şu anlamlı cevabı verdi: “Şimdiye kadar gençtim; saç ve sakalım ağarmamıştı. Doğru yoldan ayrılmamak için her gün bana ölümü hatırlatacak, Allah’tan korkmamı tavsiye edecek birine ihtiyacım vardı. Ancak bugün aynaya baktığımda saç ve sakalımın ağardığını gördüm.
İşte ağaran saç ve sakalım bana ölüm habercisi olarak yeter. Sen bana ölümü günün muayyen saatlerinde hatırlatıyordun. Bunlar ise her zaman hatırlatıyorlar.”
