Peygamberimiz (s.a.v) diyor ki: ‘
Ebu Talha anlatıyor (Allah ondan râzı olsun): Hz. Peygamber (s.a.v.) bir gün yüzünden sevinç pırıltıları saçar bir halde çıkageldi. Sabâheler sordular: “Sizi çok sevinçli görüyoruz, sebebi nedir, ey Allah Resûlü?” O’da; “Az önce Cebrail (a.s.) geldi” dedi. Ve sözlerine şöyle devam etti: ”Cebrâil (a.s.), ey Muhammedi” S.a.v dedi. “Rabbin şöyle buyuruyor: Ümmetinden sana bir salâvat getiren bir kuluma on rahmet ile karşılık vereceğim. Yine ümmetinden sana bir selâm okuyana, ben on selâm okuyacağım, bu sözler seni memnun etti mi?” Ben de, “Evet, memnun etti, ey Cebrail!” diye cevap verdim.
Hz. Ömer (Allah ondan râzı olsun) anlatıyor: Sahabelerden biri Hz. Peygamber’e; “Allah katında en sevgili (en değerli) kul kimdir? diye sordu. O da; “Başkalarına en faydalı olan kişidir diye cevap verdi. Daha sonra yine aynı kişi; “En değerli amel hangisidir?” diye sorunca Peygamber (s.a.v.) de, ‘Mü’minin gönlüne sevinç salan kimsedir” diye karşılık verdi. Arkasından şu örnekleri verdi: Aç kalanın karnını doyurmak, sıkıntıya düşenin sıkıntısını gidermek, darda kalanın borcunu ödemek gibi..
