Peygamberler, insanları zulümattan nûra kavuşturmak için gönderilmişlerdir. Mesajları aydınlıktır; karışık yollar ise zulümattır, karanlıktır: Âllah mü’minlerin velisidir, onları zulümattan nûra çıkarır, kâfirlerin velileri ise Tağuttur, onları nurdan zulümata çıkarır” (Bakara, 2/257). O halde gerek fert gerekse toplum bazında Allah’ın emir ve yasaklarının ortaya çıkardığı sonuç nûrdur, aydınlıktır. Karşıtı emir ve yasaklar ise, zulümattır, karanlıktır; işleri yerli yerinde yapmamaktır.
“Ey güçlü kuvvet sahibi! Ey şiddetli kuvvet sahibi! Ey bütün yaratıkların, karşısında zelil duruma düştüğü yüce izzet sahibi! şu azgına karşı bize kafi gel ve onlardan bizim intikamımızı al”
