İman Sahibi olan utanıp yasak olan şeyleri yapmaktan kaçınır. Haya, menşei ftibâriyle iki kısımdır. Biri fıtrî, diğeri dînîdir. Halk yanında mahrem yerlerini açmaktan ve benzen şeylerden utanıp kaçınmak fıtrî; fıtraten mûcib-i hicâb olmayıp şer’an memnû olan fiil ve harekette bulunmaktan utanıp kaçınmak dînîdir. Hadîs-i şerîfdeki hayâdan maksad, dînî hayâdır,
Haya üç kısımdır: Allah’dan utanmak, nefsinden utanmak ve halktan utanmakdır. Diğer bir hadîs-i şerîfde beyan buyurulduğu üzere, hayânın her türlüsü hayır getirir. Allah’dan utanan, Allâh’ın emrettiği şeyleri yapar ve men’ eylediği şeylerden kaçınır. Nefsinden ve halktan utanan, hiç olmazsa alenen memnû* şeyleri yapmaktan kaçınır.
Allah’dan utanan, nefsinden ve halktan da utanır. Nefsinden utanmayan Allah’dan da utanmaz. Bu gibiler, en şerîr mahlûklardır ki, fena terbiye üe ahlâksız muhitlerde türerler ve içinde bulundukları cemiyetlere belâ olurlar. Şimdi ana ve babalara düşen vazife, çocuklarım dînî ve ahlâkî terbiye üe büyütüp ahlâksız muhitlerden ve kötü telkinlerden uzak bulundurmaktır.
