Abdülhak Hamit Tarhan (1852-1937), Osmanlı İmparatorluğu ve Türkiye’de etkili bir şair, yazar ve devlet görevlisiydi. Gazetecilikle başlayan kariyerinde şiire yöneldi ve romantizm etkileri taşıyan eserler yazdı. Vatanseverlik ve özgürlük gibi temaları işlediği “Akıncılar” adlı ünlü bir şiiri bulunmaktadır. Ayrıca devlet görevlerinde de bulunarak Osmanlı hükümetine hizmet etti. Abdülhak Hamit, Türk edebiyatının gelişimine katkıda bulunan bir yazar olarak hatırlanır ve eserleri Türk edebiyatının klasikleri arasında yer alır. 1937’de vefat etmesine rağmen, mirası hala canlıdır.
- İnsan dünyada bir Hak’dan, bir de haksız olmaktan korkmalıdır. / Abdülhak Hamit Tarhan
- Erkekler şiir yazarken kadınların güzelliğinden ilham alırlar. Kadınlar aşk şiiri yazacakken ise karşılarında erkekler vardır. / Abdülhak Hamit Tarhan
- Hakim yed-i kudrettir. Yed-i kudret cellat olmaz. / Abdülhak Hamit Tarhan
- Para Mabud ve bankalar mabed. / Abdülhak Hamit Tarhan
- Felaket gibi hoca az bulunur. / Abdülhak Hamit Tarhan
- Kalplere sahip olmayan hükümdar, cihangir olsa yine olur biiktidar. / Abdülhak Hamit Tarhan
- Ne ararsan bulunur, derde devadan gayri. / Abdülhak Hamit Tarhan
- Deha, ebediyetlerin silsilesidir. / Abdülhak Hamit Tarhan
- “Şair, gördüğü güzel şeyleri millete söyler. O, milletin suskun ve mahzun bir kalbi, bir aynasıdır.”
- “Özgürlüğü seviyorsanız, onu sevmekten daha fazla işitmezsiniz.”
- “Söz var işitilir, kâğıt üstünde kalır, harf başlar bir gün kaybolur.”
- “Bir milletin hayat damarlarından biri, diliyle müteallik değilse, bir millet hayatı değil, hayalâtı gösterir.”
- “Sevgilim var deyip evlenmemek, insanları gülerken ağlatmaktır.”
- “Başkasına yardım etmek bir borç ise, dil bilen kimse, dil bilmeyene borçludur.”
