HİKMET-138
Arif âşık cân mülkide elem tartsa
On sekkiz ming kamuğ alem gülgül bolur
Köngül kuşı şevk kanatın tokup uçsa
Cümle vücud yâdın sayrar bülbül bolur
Muhabbetni meydânığa özin salsa
Marifetni meydanıga özin ursa
Sırr şarâbın içip âşık rûhı kansa
Meveddetni gülzârıda huş gül bolur
Erenleri Hak yâdıdın gafil bolmas
“Ricalün lâ tülhihim” der Hâliku’n-nâs
Eren yolın tutkan hergiz yolda kalmas
Ol hazretde sır esrârı makbûl bolur
“Elest” hamrın kimge berse oşal sâki
Bilâ-müdâm içip asrar mengü bâki
Tenin cânın küydürüb şevk ihrâkı
İçden küyer yıkılıb hem kül bolur
Zâhirini atı birle bezegenler
Bâtınların otu birle tüzegenler
Şevk otını iç köngülge kezegenler
Mâsivâ birle kaçan meşğul bolur
Tarikatdur bu yol atın bilse derviş
Ma’rifetni metâ’ıdın alsa derviş
Özge yollar bâd-ı hevâ sansa derviş
Hakikatnı meydânıda er ol bolur
Kattığlanıp Kul Hâce Ahmed yolğa kirgil
Kulnı körseng kulı bolup ma’nâ sorgıl
Yâ İlâhim rûzı kılsa manâ algıl
Ma’nâ sorap manâ algan çın kul olur
