İşte Asım Kahvecinin Güherçile kitabından Ben Ölünce Adlı Şiiri
BEN ÖLÜNCE
Yaşadıkça yabancılaştığınız benim
Ölünce göreceksiniz kim olduğumu
Yokluğunuzu kemirdikçe beynim
Varlığınızla dolduğumu
Kaçtıkça koşacaksınız menziline gözlerimin
Karıştıkça kafanız
Ereceksiniz manasına sözlerimin
Sabah olmadan kör olmaz yarasalar
Ama gece
Bin koldan bin ceset gibi akm edince
Susar yasalar
Hesap verilir gün görmemiş umutlara
Hiçi gitmiş hepi kalmıştır sonsuz yolların
Bin ömür yanarak bir ömür beklenen kadınların
Sisli hayali karşısında
Tüllenen yaralı akşamlar
Umutsuzluğu bağbozumlanyla soldurur
Ve bin cesedini bir gölgenin
Mezarına doldurur
Belki siz o zaman
Başmı göğe sokmuş bir deve kuşu
Diyeceksiniz, bu adam
Ama belli ki
Gözlerimde ki huşu korkutacak sizi
Feryatlarınız kulağımı tırmalıyor yalnızlıktan
Oysa en son arzusu yaşamaktır ölüme koşanlarm
Ve ölmek
En derin yaralarını sarmaktır bitevi yaşamakların
İvedi yalnızlıkların
Göksel bulvarların yıldızlı akşamlarında
Kaybolmak için ölümsüz bir sevdada
Çoban yıldızını bularak
Etten ve kemikten sıyrılarak
İp ince ve sonsuz varolmaktır
Ölmek dediğiniz
Ben ölünce
Göreceksiniz ölümün zor olmadığını
