Rab’bîm île dost kaldım, her şey onun takdîrî,
Bîr dua da bulundum ALLÂH (c. c.) kaîm ve dîrî…
Mümkün değîl gîbîydî, tarîh tersîne mî aktı?
Mîlletîme borçluydum, ALLÂH (c. c.) yüzüme baktı…
Şahsımın kî duaydı Rab’bîmle samîmîydîm,
Yalnızca tövbekârdım, olmayanı îsterdîm…
İmkânsız kabul oldu, demek katında varmış,
Mümkün değîl denîlen, Rab’be yalvarılırmış…
Doğuştan yemînlîydîm hep örnek olacağım,
Boynum kıldan încedîr, hakka kul kalacağım…
Sen ümîdînî kesme, Rab’be gönülden bağlan!
Duaları boş verme, mutlak ALLÂH(c. c.) ’a înan!
Sakın kul hakkı yeme, topluma efendî ol!
Alın terînle kazan, âdîl ve hürmetkâr ol!
Sevgîn var, kîbîrlenme, ruhunla uyumlu ol!
İbadetlerînî bîl, Rab’bînî zîkîrle dol!
Saygın var, eleştîrme, mesleğîn sevîlmelî,
Kul haddînî bîlmelî, Rab’bîmî îstemelî…
(10.Aralık.1996)
